titulus

tĭtŭlus, i (collat. form, n.:

HOC TITVLVM,

Inscr. Fabr. 8, 47; Inscr. Cardin. Dipl. 22), m. [root ti- of tinô, timaô], a superscription, inscription, label, litle; a ticket, bill, placard, notice that a thing is to be sold or let (syn. index).

I.

Lit. (esp. freq. after the Aug. per.):

aram condidit dedicavitque cum ingenti rerum ab se gestarum titulo,

Liv. 28, 46, 16:

virtutes in aevum Per titulos memoresque fastos Aeternet,

Hor. C. 4, 14, 4: dant munera templis;

Addunt et titulum: titulus breve carmen habebat,

Ov. M. 9, 793:

cumque ducum titulis oppida capta legat,

id. Tr. 4, 2, 20: titulus nomenque libelli. Ov. R. Am. 1:

librorum,

Quint. 2, 14, 4:

titulum scribere,

Col. 9, praef. §

2: quorum titulus per barbara colla pependit,

i. e. of slaves put up for sale, Prop. 4, 5, 51: paterae, quas cum titulo nominis Camilli ante Capitolium constat positas esse, Liv. 6, 4, 3:

signa cum titulo lamnae aëneae inscripto,

id. 23, 19, 18:

patrem familias canibus objecit, cum hoc titulo,

Suet. Dom. 10:

cras bibet aliquid, cujus patriam titulumque senectus delevit,

Juv. 5, 34:

sepulcri,

epitaph, id. 6, 230; cf.:

cinerem sine titulo, sine nomine jacere,

Plin. Ep. 6, 10, 3; so of an epitaph, id. ib. 9, 19, 3:

domus proscribebatur, si quis emere, si quis conducere vellet: venit Athenodorus, legit titulum auditoque pretio, etc.,

the bill, the notice of sale, Plin. Ep. 7, 27, 7; cf. poet.:

ite sub titulum lares,

Tib. 2, 4, 54:

sub titulum nostros misit lares,

Ov. R. Am. 302.—

II.

Transf.

A.

Like our title for an honorable appellation, title of honor, glory:

sustinere titulum consulatus,

Cic. Pis. 9, 19:

quos si titulus hic (sapientis) delectat,

id. Tusc. 5, 10, 30:

servatae pubis Achivae,

Ov. M. 7, 56:

qui stupet in titulis et imaginibus,

Hor. S. 1, 6, 17; id. C. 4, 14, 4; id. S. 2, 3, 212:

et domus est titulis utraque fulta suis,

Prop. 4 (5), 11, 32; Ov. F. 2, 16; 1, 602; id. M. 7, 448; 12, 334.—

B.

Repute, renown, fame:

par titulo tantae gloriae fuit,

Liv. 7, 1, 10; Stat. S. 2, 7, 62:

prioris perpetrati belli titulus,

Liv. 28, 41, 3; cf.:

quid in purpurā istā aliud quam victoriarum mearum titulos geris?

Just. 18, 7, 13:

titulo Spartanae victoriae inflatus,

Curt. 10, 10, 14:

captae urbis titulo cedens,

id. 6, 6, 33.—

C.

A sign, token:

ciconia, titulus tepidi temporis,

Petr. 55.—

D.

A cause or reason alleged, a pretence, pretext (so perh. not ante-Aug.; cf.:

causa, nomen): non vos pro Graeciae libertate tantum dimicare: quamquam is quoque egregius titulus esset, etc.,

Liv. 36, 17, 13:

praetendere titulum belli,

id. 37, 54, 13:

honestiorem causam libertatis quam servitutis praetexi titulo,

id. 34, 59, 1 Weissenb. ad loc.:

sub titulo aequandarum legum nostra jura oppressa,

id. 3, 67, 9:

sub honorificentissimo ministerii titulo,

Vell. 2, 45, 4:

ipse (probabatur) accepisse HS. decem milia foedissimo quidem titulo,

Plin. Ep. 2, 11, 23:

transfugae titulo Babyloniam proficiscitur,

Just. 1, 10, 16:

erat hic quidem titulus cum Graecis coëundi,

id. 5, 1, 8; 11, 10, 10; 15, 4, 13:

titulum sollemnis officii occulto sceleri praeferentes,

Curt. 5, 10, 12:

titulus facinori speciosus praeferebatur,

id. 7, 5, 20. —

E.

The title of a book (post-Aug.; cf.

index): M. Tullius in ipsis librorum quos hac de re primum scripserat titulis,

Quint. 2, 14, 4:

materiam (libri) ex titulo cognosces,

Plin. Ep. 5, 15, 3:

cui vix voluminum suorum frontes maxime placent titulique,

Sen. Tranq. 9, 6.